ไปใช้เงินแล้วไปอิจฉา...ก่อนจะมาพัฒนาตนเอง

..วันนี้เป็นวันเสาร์...และวันนี้เป็นวันเหงา....

ช่วงหลังๆนี่รู้สึกสายตาไม่ค่อยดี ขับรถกลางวันบางทีมัวๆไม่ชัด ซึ่งไม่รู้ว่าเพราะขี้ตา หรือกล้ามเนื้อตาโดนใช้งานหนักมานาน หรือไม่ก็ร่างกายเราอาจจะใกล้ปรับสภาพแล้ว... จากมนุษย์ทั่วไปสัตว์กลางวัน เราอาจจะกำลังวิวัฒนาการเป็นสัตว์กลางคืนก่อนเพื่อนๆก็เป็นได้.. เพราะกลางคืนไม่ง่วง มองอะไรชัดไม่พร่ามัว แต่พอกลางวัน ตาหนักจะหลับมองอะไรก็เบลอๆ สมองไม่ค่อยทำงาน คิดอะไรก็มักคิดออกตอนกลางคืน....บางทีเราควรไปสมัครงานเป็นลูกจ้างชั่วคราวของท่านเค้าท์ แดร็กคูล่า .. ค่อยๆตีซี้เรื่อยๆพอพูดภาษาค้างคาวเข้าใจแล้ว ค่อยย้ายไปสมัครงานกับ Batman

ตอนบ่ายๆออกไปซื้อหูฟังที่ร้านเฮียมั่นและเอาหูฟังที่เสียไปซ่อม คนแยะมาก บริการดี ซ่อมแค่ 5 นาทีก็เสร็จแล้ว ไม่คิดสตางค์ แต่เราก็ซื้อหูใหม่อีกจนได้ ได้ลองฟังแล้วมันก็โดนหัวใจ จึงต้องจ่ายหมดตัวจนหัวมึน... รู้ว่ามันแพง แต่มนุษย์เสพย์ติดเสียงเพลงมากกว่าเสียงเพศตรงข้ามอย่างข้าพเจ้า ทำได้ดีทีสุดตอนนี้คือ พยายามใช้ให้คุ้มค่าและรักษาไม่ให้มันพังง่ายๆ อย่างที่แล้วมา ...

ก่อนกลับบ้านแวะบ้านเพื่อน แว้บๆไปเชียร์มวยและกินข้าวฟรี .. ที่สุดน้องมนัสหมัดตั๊กแตนก็แพ้ หนุ่มโดมินิกัน นาย เฟลิกซ์ ดำปี้ด จริงๆ แต่ก็ไม่ได้เสียใจเท่าไหร่ ดูแล้วเขาเก่งเหลือเกิน...

ด้อมๆมองๆเครื่องคอมของเพื่อน เจอเพลงที่มันทำกะน้องและเพื่อนของเพื่อนอีกหลายเพลง...ไม่เพราะเลย.... แต่อย่างน้อยมันก็ได้ทำ .. มีบางเพลงใส่เสียงร้อง เจ้าBB (1ใน มนุษย์พันธุ์ที่คิดว่าตอนนี้ไม่อยากคุยด้วยเท่าไหร่)........... ก็ว่าจะลองทำอะไรให้ดีกว่าเจ้า BB บ้าง อิจฉามันเล็กน้อย และวิธีดับมี 2 อย่าง คือ ถ้าไม่ปล่อยวาง ข้าพเจ้าก็ต้องพัฒนาตนเอง