คำตอบอยู่ในกลิ่นซีอิ๊วของร้านเจ๊กกบฏ

วันนี้ได้นอนน้อยมาก ต้องรีบตื่นทำฟัน คุณหมอใจดีถึงกับตกใจเมื่อขูดหินปูนแล้วพบว่า ภายใต้หินปูนเหล่านั้น มีรูผุซ่อนอยุ่หลายๆ...ความประมาทไม่เคยใส่ใจขูดหินเลยของข้าพเข้านั้น ส่งผลให้เกิดคราบฝังแน่นก่อตัวเป็นคอนโดที่แสนแข็งแรงให้แบคทีเรีย ไอ้ที่ว่าจะเสร็จสิ้น ก็เลยต้องมาทำต่ออีกทีตอนสิ้นเดือน.. เจ็บทั้งเหงือก เสียทั้งตังค์..

ไปเซ็นปิ่นซื้อดัมเบลกับที่บีบมาไว้ออกกำลังแขนและข้อมือ กะว่าตอนนั่งผลาญเวลาหน้าคอมจะได้ประโยชน์บ้างถ้ายกดัมเบลไปด้วย.. วันๆไม่ขยันเลยแขนก็เริ่มจะเป็นง่อย มือก็หยิบจับอะไรเป็นตกหล่น..ไม่รู้ว่าเพราะกล้ามเนื้ออ่อนแรงแบบซุ่มเงียบ..หรือจิตใจว่อกแวกแบบซุ่มซ่าม

ก่อนกลับหิวมาก ได้ยินเสียงน้ำย่อยร้องโอเปร่าหมู่อยู่ในกระเพราะเลยแวะกินข้าวที่ชั้น 5 กับเพื่อน หลังจากลังเลโลเลอยู่นานก็ตัดสินใจเลือกเข้าไปนั่งในร้าน "เจ๊กกบฎ" ที่เรียกแบบนี้เพราะตกแต่งร้านแบบจีนๆแต่ไหงป้ายบอกว่าใช้เส้นบะหมี่ภูธรชื่อดัง?.. จริงๆก็หวุดหวิดจะลองร้านที่หลายทีแล้ว เพราะว่ามาทีไรว่างๆทุกที ร้านอื่นๆแถวนั้นคนเต็มต่อคิวกันหมด วันนี้เลยถือโอกาสลองเสียหน่อย เปิดดูเมนูแล้วก็น่ากินดีแถมมีหนังสือพิมพ์แนะนำเสียอีก สั่งอาหารไป ได้ยินเสียงน้ำย่อยโห่ร้องดีใจไป ...

เหมือนมีวิญญาณผีกุ๊กกะทะเหล็กขี่คอ!! รู้สึกสังหรณ์ตะหงิดๆตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้าร้าน กลิ่นเค็มๆเหมือนซีอิ้วหกคละคลุ้งไปทั่ว แต่ก็ทำใจว่าเออระบบระบายอากาศมันคงไม่ดี...2 คนสั่งอาหารไป 4 อย่าง โอ..โอ้..โอ๊ว..แล้วในที่สุดปริศนาก็ไขกระจ่าง... บะหมี่เกี๊ยวเป็ด ที่เนื้อเหนียวๆคาวๆเหมือนเป็ดตายค้างมาตั้งแต่รัฐบาลน้าชาติ ลูกชิ้นแคะรสเค็มปะแล่มที่ร้อนครึ่งหนึ่งเย็นครึ่งหนึ่ง เหมือนอุ่นด้วยไมโครเวฟแล้วลืมพลิกด้าน โรยด้วยผักกาดหอมปลายดำๆหงิกงอที่ซื้อมาจากตลาดตั้งแต่สมัยบรรพชนเล่าปี่..บะหมี่ต้มยำรสจืดเหมือนปรุงด้วยน้ำล้างขวดนมเด็กแทนพริกแกง ขนมจีบเนื้อเหม็นหืนเหมือนอาบังพาหุรัดลืมทาสารส้ม...แถมด้วยน้ำเก๊กฮวยขมๆ กับชาดำเย็นจืดสนิท...

นั่งเวทนาตนเองตอนเช็คบิล 268 บาท ไอ้เพื่อนเกลอเพิ่งจะเอ่ยออกมาว่า "กูเคยทำงานร้านอาหาร ไอ้ร้านที่คนแน่นๆน่ะของมันจะสดใหม่มาทุกวัน ส่วนร้านที่คนน้อยๆมันมักจะเอาของเก่าเหลือเก็บออกมาทำเว้ย"..ตอนนี้กูรู้คำตอบแล้วว่าทำไมร้านนี้ไม่เคยคนแน่นว่ะ
..
ข้าพเจ้าอยากตบกะโหลกมันด้วยสันขวานโดยแท้ พร้อมนึกไปถึงปรัชญาในเพลง Blowing' In The Wind อันโด่งดังของ Bob Dylan ที่ว่า "คำตอบนั้น...ซ่อนอยู่ในสายลม" .....
..
ใช่....ข้าพเจ้าน่าจะเอะใจตั้งแต่สายลมพากลิ่นซีอิ๊วแตะจมูกเมื่อย่างเท้าเข้าร้านก้าวแรกแล้วว่า..... เจ๊กกบฏ...อิ่มอย่างราชา...ราชาติและราคาโสน้าหน้ามรึง... -_-"