๒๕๕๑-๐๘-๑๙

แปลงร่างมนุษย์ของเก่า

เมื่อคืนเดินคาร์ฟู ดีใจมากที่เจอ "พี่โป่งไหเหล็กฟิน" ปลื้มมากที่ Idol ของข้าพเจ้าทักทายข้าพเจ้าอย่างเป็นมิตร แม้ว่าไม่เคยร่วมงานกันโดยตรง พี่โป่งเป็นRock Star ซึ่งน่ารักกว่าที่ข้าพเจ้าคิดเสมอ ทราบความว่าแกยังสบายดีอยู่ แต่ก็ต้องหาหนทางสู้กับความล่มสลายในวงการเพลงที่คนบริโภคแต่ของฟรีต่อไป... ข้าพเจ้าขอให้แกโชคดี....พอๆกับที่ขอให้ตนเองไม่มีโชคร้าย..

..วิกฤติเศรษฐกิจดูเหมือนใกล้เข้ามาทุกที เมื่อครั้งฟองสบู่เงินตราโพล๊ะ 11 ปีก่อนข้าพเจ้ายังเป็นเพียง น.ศ. จึงไม่ได้รับผลกระทบมากนัก แต่ตอนนี้สู่วัยทำงานจึงเริ่มมองเห็นและสัมผัสความหายนะรอบๆตัวบ้าง บริษัทที่ข้าพเจ้าทำงานเริ่มโละคนออก บางคนอยู่มาเกือบ 20 ปีก็ไม่รอด ค่าครองชีพต่างๆรอบตัวพุ่งสูงกว่าบั้งไฟแชมป์โลก เงินเดือนที่ขยับทีละนิดเหมือนเต่าป่วยขาพิการหลอกให้เราดีใจเล็กๆ แต่พอเทียบกับค่าครองชีพและอัตราเงินเฟ้อรอบตัว ก็หวนให้สำเหนียกว่า เราได้เงินเดือนมากขึ้นแต่จนลง...

คนเราอายุมากขึ้นกิเลสก็หนาขึ้น จากเด็กๆที่พอใจเพียง อาหาร เกมส์ ของเล่น การ์ตูน เพื่อน.. พอโต ก็ต้องการโน่นนี่มากกว่าเดิม รถ บ้าน ไอพอด เสื้อผ้าสวย เครื่องประดับ เพศตรงข้าม การนับถือ ฯลฯ.. ข้าพเจ้าเริ่มสังเกตตนเองว่าพักนี้จะหยิบเงินยากขึ้น ก่อนจะซื้อเริ่มต้องคิดว่าซื้อไปแล้ว มันจะไปอยู่ที่ไหน ได้ใช้กี่ครั้ง และนึกถึงคำของเดอะแม่หลายวันก่อนที่พูดว่า เรากำลังแปลงร่างเคลื่อนสถานภาพเข้าสู่ภาวะคนจนแล้วนะ... 2 เดือนนี้ค่าใช้จ่ายต่างๆที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นมากมาย ยิ่งทำให้ข้าพเจ้าตระหนัก...

ข้าพเจ้าเข้าร้านหนังสือ หยิบแล้ววาง เข้าร้าน CD หยิบแล้ววาง นึกไปถึงภูเขาหนังสือและ CD ที่ซื้อแล้วยังไม่ได้อ่าน ยังไม่ได้ฟัง หนังที่ยังไม่ได้ดู .. ความคุ้นเคยของเพื่อนเกลอชื่อ "กิเลส"มักทำให้เราเป็นนักหมักดองของโดยไม่รู้ตัว.. บางทีแท้จริงแล้วความผิดหวังต่างๆในชีวิต ทำให้เราต้องการเพียงครอบครองเป็นเจ้าของอะไรสักอย่าง มากกว่า ต้องการใช้มันจริงๆ...อะไรเล่าจะตอบสนองได้ดีเท่า Shopping..

ข้าพเจ้าถือเป็นนักหมักดองของระดับมืออาชีพ....จริงๆแล้วหนังสืออีกหลายร้อยเล่ม เพลงอีกนับหมื่นๆเพลง ที่ถูกซื้อมาหมักดองนานจนหากพวกมันเป็นขี้ก็คงปลูกผักได้หลายไร่ ...-_-"ต่อให้ข้าพเจ้าอ่านและเปิดฟังทุกวัน ก็น่าจะดำรงชีพอยู่ได้หลายปี หรือบางทีจะตายก่อนด้วยซ้ำ แต่กิเลสนั้นเติบโตตามเทคโนโลยี ยิ่งรู้มากว่ามีอะไรใหม่ ก็ยิ่งอยากมากที่จะสัมผัส ของรักของหวงเป็นของเก่าเร็วกว่าที่เคย และหลายสิ่งกลายเป็นของเก่าโดยที่เรายังไม่ได้เปิดใช้ด้วยซ้ำ....

"มนุษย์ใหม่ๆ เกิดขึ้นทุกวัน ทารกใหม่ๆ วัยรุ่นใหม่ๆ ผู้ใหญ่ใหม่ๆ คนแก่ใหม่ๆ..ข้าพเจ้านึกสงสัยว่า แล้วตัวเราเองเล่า วันหนึ่งจะกลายร่างเป็นมนุษย์ของเก่าไป โดยที่ไม่มีใครได้ใช้รึเปล่า..."

1 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ไอ้แร้ฟุ้งซ่าน