๒๕๕๑-๐๘-๒๗

เพื่อนสนิทตั้ง 2 คน


เมื่องานด่วนเข้ามา...ก็พาอารมณ์ด่วนไปด้วย...

ช่วงหลายวันนี้ข้าพเจ้าต้องทำงานด้วยความเร่งด่วนโดยที่ต้องเสียสละ ใช้ทรัยยาการทั้งเงินและแรงกาย สมอง ส่วนตัว ทำเพื่อบริษัท และด้วยความเร่งรีบนี่เอง ก็ทำให้ข้าพเจ้ามองข้ามอะไรไปเหมือนกัน .. ข้าพเจ้าไม่สันทัดในโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ต้องใช้นัก จึงฝากความหวังกับเพื่อนสนิทที่เชี่ยวชาญ แต่ในแรกเริ่มกลับไม่ได้ความช่วยเหลือเท่าที่คาดหวัง ก็เลยพาลอารมณ์เสีย ใส่เพื่อนสนิทอีกคนไปด้วย ทั้งที่ชีวิตนี้ข้าพเจ้ามีเพื่อนสนิทเพียง 2 คน..

กว่าจะได้สติก็พักใหญ่ ข้าพเจ้ามาคิดดูดีๆ "บางครั้งความสนิท ก็ทำให้เรามองข้ามความเกรงใจ" ไปโดยไม่ตั้งใจ ธรรมชาติของมนุษย์ขี้เหม็นนั้น ยิ่งซี้ปึ้กกัน ความคาดหวังก็ยิ่งมาก ความกวนตีนก็ยิ่งมาก ความเออออห่อหมกอะไรก็ได้ก็ยิ่งมาก ความกูรู้ว่ามึงไม่โกรธไม่เป็นไรหรอกก็ยิ่งมาก...แต่........ความเคารพเกรงใจกลับลดลง ไม่ใช่แค่กับเพื่อนสนิท แต่บางครั้งก็ลามปามไปถึง รุ่นพี่ รุ่นน้องที่สนิทด้วย...

นอกจากนี้ข้าพเจ้ายังอารมณ์เสียบ่อยๆเหมือนชายประจำเดือนมาไม่ปกติ เวลาเห็นเพื่อนสนิททำตัวดู งี่เง่าออกนอกลู่นอกทาง และมักจะด่ามันอยู่เนืองๆ เยี่ยงชายแก่ปากหมาน่ารำคาญยิ่งนัก หลงลืมไปเสียสนิทใจว่า ข้าพเจ้าหาใช่บิดามารดรมันไม่ อย่างมากก็คงควรเพียงตักเตือนและออกความเห็นตามสมควร

คิดๆถึงสิ่งที่ผ่านมาแล้ว ข้าพเจ้าเศร้าเสียใจอย่างบอกไม่ถูก แต่ยังนับว่าโชคดีที่ไม่ใจเสียไปสักนิด

เพราะอย่างน้อย ข้าพเจ้ายังรู้ว่า "ข้าพเจ้ายังคงมีเพื่อนสนิทอยู่ตั้ง 2 คน"

ไม่มีความคิดเห็น: