๒๕๕๑-๐๘-๑๔

งานศพข้าพเจ้ากับ ไอ้คุณหมอนี่

..อา..เหมือนเดจาวู เดจาวู และเดจาวู .. วันนี้ก็ตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์อีกแล้ว และเรียกไปอ่านสปอตอีกแล้ว เวลานอนของข้าพเจ้ามักเป็นเวลาทำงานของคนอื่น ข้าพเจ้านั่นแหละที่ผิด เพราะดันทำตัวไม่เหมือนคนส่วนใหญ่ ตราบที่เชื่อในประชาธิปไตย ย่อมหมายความว่า ประชาธิปไตยในการนอนกลางคืนตื่นตอนเช้าย่อมถูกกว่าระบบเผด็จการนอนเช้าตื่นบ่ายของข้าพเจ้า.....

เมื่อวานค่ำๆนั่งอ่านข่าวหนุ่มคนหนึ่งซึ่งทำงานที่เดียวกับข้าพเจ้า ประสบความสำเร็จมีตำแหน่งใหญ่โตเงินเดือนมากมายแฟนน่ารัก... อ่านไปอ่านมาก็พบว่า อ้าว!คุณ"ไอ้หมอนี่"เป็นรุ่นน้องระดับมัธยมโรงเรียนข้าพเจ้านี่นา .. ความอิจฉาริษยาทำหน้าที่ของมันอย่างซื่อสัตย์ จากเดิมที่ไม่ค่อยถูกโฉลกกับคุณไอ้หมอนี่อยู่แล้ว ด้วยท่าทางบุคลิก (ทั้งที่คนอื่นๆชอบมัน)...ข้าพเจ้าหวนคิดถึงและถามตนเองพลางๆว่า ทำบ้าอะไรอยู่ ... ข้าพเจ้า Search ชื่อหมอนี่ในกูเกิ้ล พบเป็นร้อยๆหัวข้อ ในขณะที่ Search ชื่อตนเองไม่พบแม้แต่ข้อเดียว.. งานศพของข้าพเจ้า ท่าทางจะมีแขกเหรื่อน้อยกว่าคุณ"ไอ้หมอนี่"..

ยิ่งกว่านั่นเมื่อครู่นี้ยังเจอคุณน้องที่ข้าพเจ้าแอบปลื้มมากับพี่สาว ที่ขับรถสุดหรูราคาหลักล้านเสียอีก ยิ่งตอกย้ำให้สะท้านทรวงว่า เออหนอความร่ำรวยนี่มันทำให้ออร่าเสน่ห์มนุษย์สว่างไสวดีเหมือนกันเนอะ .. โชคดีที่ก่อนจะฟุ้งสมองไปมากกว่านี้ คุณน้องน่ารักนั่นยกมือสวัสดีทักทายข้าพเจ้าด้วยรอยยิ้มระดับน่ารัก x 10 ^_^ พร้อมสนทนาอย่างเป็นมิตร

ข้าพเจ้าค่อยมีเรียกสติคืนมาพร้อมคิดได้ว่า "มนุษย์เรานั้น รวยใดจะเท่ารวยความพอใจในตัวเองและสิ่งที่ตัวเองมี" ฟังดูเหมือนข้ออ้างของคนเฉื่อยชาที่ไม่ทะเยอทะยาน แต่ข้าพเจ้ารู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว และคงหามนุษย์เพศเมียที่มีแนวคิดใกล้เคียงกัน..บางทีการเป็น Somebody ของคนอื่นในสังคมโลก....ก็ไม่ได้มีค่ามากกว่าการเป็น Nobody ที่เป็น Your body ของเราเอง ส่วนไอ้การอิจฉาความสำเร็จชาวบ้านไปก็ร้อนใจเปล่าๆ..และ การตัดสินคนอื่นจากบุคลิกภายนอกเป็นเรื่องที่เขลาโง่นัก เพราะตัวข้าพเจ้าเองก็มีบุคคลิกที่ไม่เป็นมิตรและกวนส้นตรีนผู้อื่นอยู่บ่อยๆกับคนที่ไม่รู้จัก อยู่เช่นกัน...

ปล.ขณะพิมพ์บล๊อกนี้อยู่ก็มี ช่างภาพหนุ่มปริญญาโท เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยเคยได้รางวัลมากมายระดับชาติ มาเสนองาน ที่มีแต่คนกรี๊ดๆๆ ให้ทีมข้าพเจ้าอีกแล้ว..อ่านประวัติคุณไอ้หมอนี่(เบอร์2) แล้วก็ยิ้มว่าไหงโลกมันกลมจริงฟะ... มันเป็นรุ่นน้องมหาวิทยาลัยที่คณะข้าพเจ้าเอง... ลองทายซิว่า งานศพของข้าพเจ้ากับไอ้คุณหมอนี่เบอร์2 .. ใครจะมีคนไปร่วมงานมากกว่ากัน ^_^


1 ความคิดเห็น:

มัชฌิมา กล่าวว่า...

งานศพของข้าพเจ้าจะมีคนไปมากน้อยสักเท่าไหร่ ข้าพเจ้ายังไม่รู้ว่าตัวข้าพเจ้าจะมีโอกาสรับรุ้หรือไม่
แต่รู้แน่ๆว่า รู้ไปก็เท่านั้นแหละ เพราะข้าพเจ้าคงไม่มีโอกาสไปบอกขอบอกขอบใจคนที่มางานศพข้าพเจ้า . . ด้วยตนเอง